De LYRA op CNN onder granaat en mitrailleur vuur

Ja jongens mijn vorige bericht heb ik afgesloten met de zin; de komende week gaan we alles anders doen; nou het is nu vrijdag 20 oktober en day-before-departure naar langhkawie Maleisia 1186 mijl. Dat is normaal maar verder ging alles anders deze bizare week, ik vertel...

Zo lig je met Marjan in bed, zo ligt Herman bij mij in bed; dat was de avond of eigenlijk ochtend dat ik marjen wegbracht en Herman van het vliegveld haalde.
Deze laatste avond dat marjan er is is dus afscheid nemen en is nooit leuk en alles ging anders dan gedacht of geplanned:

16 oktober maandagmiddag 14.00 uur; komen we toch weer net op tijd aan bij de Dilmah Tea verpakkingsfabriek net boven Colombo op weg naar The Beach ons Super Hotel... wordt ik gebelt door Chimanda; mijn bootwatch..., of ik naar Galle wil komen want het anker houdt niet! Ondanks dat ik de Lyra voor de wind heb gelegd doet op dat kut anker het niet .... en ankers zijn zowie zo niet mijn sterkste punt! Dus de rondleiding eindigd snel want mijn conclusie dat ik terug moet naar de LYRA om hem te redden. Marjan ziet het niet zitten om 12 uur in de uitlaatgassen te zitten op een levensgevaarlijke weg en dus breng ik haar naar The Beach, we eten wat en om 18.00 vertrek ik in een noodweer met onweer en 30 cm water op de weg naar Galle; raak de weg kwijt in Colombo en eindig in een Moslim wijk, rijdt 2 x het zelfde rondje ...dan maar links af op zoek naar de Central Road", jawel de wegen zijn inmiddels riveren geworden en wetende3 dat mijn achter deur het glas kapot is begint het water inmiddels ook tot mijn enkels in de auto te stijgen; als ik de deur open doe stroomt het water uit de auto; arme Mitsuibitsui en mensen aan wie ik de weg vraag beginnen te lachen, immers een buitenlander met een kapotte auto in de nacht met overal overstromingen is om te lachen!. Ik zoek mijn eigen te barste tot ik het Hilton hotel lichtbord zie en om weer midden in het zakencentrum terecht te kunne komen: dan weet ik het weer alleen nu nog de andere kan van de weg nemen richting Galle. Het wordt nu echt gevaarlijk want er schuift van alles in het donker over de weg, fietsers, auto's zonder licht,( en auto met water), Tuk Tuks, koeien, honden kortom het blijft een dodenrit tot Galle waar ik om 00.30 aan kom bij de Customs! Ze laten me niet door, de auto heeft geen permid; dus regels zijn regels. Stal de Mitsubisch met kapotte achter deur/raam bij om agent en stap ik uit mijn wagen om die Customs tot andere gedachten te brengen.. loopt al dit water uit de auto.. ja het moet toch niet gekker worden en ook deze mannen hebbe er duidelijk plezier in om zo'n buitenander te zien madder maar lopen zal je....ik neem beleefd afscheid om mijn probeem: de LYRA te redden en zijn staat van toestand zo snel mogelijke aan de weet te komen! Blijkt na dat ik alle touwen los heb en het anker ophaal er geen anker meer aan te zitten. 01.00 uur drijf ik in de haven rond met een dikke tros aan de andere kant over boord gevallen... nu kan ik mijn schroef ook niet gebruiken want die slaat vanzelf zo muur vast... De marine mensen worden ook agresief want snachts mag je niet in de haven komen. Ik weet het eind over boord te kinkelen om het andere eind onder boot door te trekken dat alles in een moesson hoosbui en er bijna geen ziocht was dus ook de Marine mij niet kon zien... dat lukte de tros weer op het dek; nu een nieuwe anker aan slaan. Harp zoeken en klaar is Cees. Nite te vinden opgebruikt dus dan maar een touw en hup in de wind op het nieuwe anker de Lyra laten zakken tegen het ponton. Dat lukt allemaal tegen 02.00 uur en de marine mensen komen nu kijken wat er aan de hand is, of ik hulp nodig heb.. nee nu niet meer laat maar en ga maar op zoek naar Tijgers tamil strijders; die zijn veel gevaarlijker. Smorgen 07.00 Dinsdag 16 oktober dus wordt ik wakker en zoek alles weer bijelkaar om snel naar Marjan te gaan want die zit in de zenuwen op het zonnige strand zonder cees is dat veel minder gezellig en sms haar dat ik er aan kom en zij vraagt of ik nog spf30 Tropicalbrown wil meenemen, ja het leven gaat door weet je. Ik vindt een spf 20 moet ook kunnen en hub weer 7 uur terug rijden naar The Beach Hotel. Alles prima die dag.
Zit is om 20.00 uur nog even naar het Duitse nieuws te kijken zie ik de haven van Galle door het nieuws gaan met granaat ontploffing in de haven! met precies de LYRA in het midden van dit plaatje!!!! het moet toch niet mooier or erger worden. Is er een aanval van die Tamil tijgers aan de gang dat was dus om 07.15 want ik was om 07.00 vertrokken dus net nadat ik weg was hebben er 5 snelle tamil Tijger boten een aanval uitgevoerd vlak lings de Lyra op het marine hoofdkwartier. Nu was ik al hun mitrailleur vuur gewens de hele nacht ter afschrikking van tamil fighters en hun onderwater bommen, maar nu gingen raketwerpers recht in het Maroine gebouw, 12 gewonden waarvan mijn duiker zijn broer zijn poot verbrijzeld!
Blijken er 4 Tamil boten to zinken zijn gebracht en 15 mensen tamiltijgers dus verdronken danwel geraakt door mitrailleur vuur. Di was dus dinsdag wederom dus een maffe dag en we gingen verdeeld slapen en na bellen met Chimanda hoe de sitiuatie met de LYRA was was er nu niet meer een reden om weer terug te gaan!!!!
Woensdag 18 oktober worden we wakker en kijken naar CNN, JA DE LYRA weer in beeld en bij de BBC; touristen boeken hun boekeingen om want de haven van Galle is in elkaar geschoten door tamil tighgers; t'jonge jonge wat doen we in dit land van ooit!. We blijven rustig die dag met het lekkerer KING bier tot we dw wekker en hotel onze wek tijd extra opgeven; 0.4.00 uur dan moeten we weg!
Ik loop nog even naar het internet en langs de auto; blijkt dat het allemaal te veel is geworden voor de mItsuibitsui en doet niets meer. Op deze tijd om 21.00 uur is er niemand meer tye vinden om hem aan de praat te krijgen en besluit ik om een taxi te regelen, ben ik door alles toch in de war geraakt en verlies ik mijn telefoon ook nog... vindt hem na 2 uur terug onder de auto op een enige droge plek die er bij die auto te vinden is en heb ik toch maar weer eventjes geluk. Hoe krijgen we aan deze dag ook weer een positief eind....????
De 3 x bestelde welkomsfles wijn komt ook niet en de bloemen op bed bleven ook uit dus marjan wil naar huis... nog even een paar uurtjes op bed en er komt van alles niets meer van.
Donderdag 18 oktober we worden gestresset wakker want het hotel wekt ons niet en de Nokia telefoon wekker doet het ook niet dus we zijn nun alweer 04.15 en we hadden om 04.00 al op het vliegveld moeten zijn.... Maar alles lukt toch maar weer en ik geef haar een dikke zoen en bedank haar voor de fantastische 2 weken op Sri lanka. een hub weg is ze door de vele beveiligings cordons. Om 06.00 uur komt Herman verbaast om zich heen kijken uit de gate en met taxi terug naar het hotel. Zo lig je met Marjan in ben en zo heb ik Herman Schuurman in bed, we lachen wat af en plannen de dag: slapen tot 09.00 uur ontbijten, 11.00 startkabel en hun 8 uur rijden naar Galle. We eten en drinken onderweg en hebben dikke lol want alle mesnen zijn toffe lui. IN galle is de hilariteit omgeslagen in berusting en de eerste tekenen van verslaging komt boven, 15 Tamils zoek oke dat is hun eigen schuld, maar ook 15 marine mensen in het ziekenhuis en 1 dood! Maandag al 120 marine mensen gedood bij Sigiry rots en nu dit;;;;; de touristen komen in het nauw en we krijgen het gevoel dat we extra beveiligs gaan worden... worden. Die dag verder geen problmene anders dan dat de meegebrachte zuurmeter op alle niveaus te lage zuurwaarde geeft op de 5 service batterijen!!!
Vrijdag 20 oktober, We worden wel herhaaldelijk gewekt door anti duikers diepte bommen die klinken alsof een karbiet bus ontploft; Bans en diepe druin gaat door het water en geeft eigenlijk het gevoel dat we in een duikboot slapen... maar ook dit wend. NIET de gillende Zwitserse bemannings lid van John Kekenie die ook vandaag sjaggerijnig is binne gokomen; heeb wind van maledieven maar Galle, dus alles motoren! Nee deze dame ging helemaal uit angst uit haar dak en wilde weg, nou dat kwam goed uit want John wilde ook meteen weer door en zal met ons dus morgen zaterdag vertrekken met alles tegen wind de SW mousson is definitief ten einde ende NE mossous gaat nu 6 maanden regeren!.

Ja mensen; deze week ging alles inderdaad helemaal anders en wordt het tijd om hier wellicht onder Fregat begeleiding te vertrekken voordat de volgende Tamil Tigers aanval komt op de Galle haven en touristen zoals wij dolewit worden;want tamils zitten overal vanwege het feit dat zij de originele mensen zijn en de Singalezen hier eigenlijk indringers zijn en meegebracht door de Hollanders in de jaren 1600.

Er zijn 400 foto's geschoten van deze schitterende belevenis en komen na afloop op de site, jullie moeten ze zien!

Met dank aan Rick, Marijke, Gerard, Ma en manja voor jullie spontane reacties. we gaat voor 12-21 dagen uit de lucht opweg naar Banda Athjee of Langhkawie rps 850 en 350 mijl tegen de Mousson wind in.

Alles is oke, groenten eten, water en extra 1200 ltrdiesel aan boord dus alleen de onweer, bliksem kan ons klein krijgen, we zullen het allemaal weer vertellen ergens rond 15 november.... werkse allemaal en veel plezier

Ciao

Cees en Herman