2006 week 1 Ismaylia - El gouna

Traject twee van Athene naar Qingdaou etappe 3 Ismaylia naar Puhket 4000 mijl:

Vertrek 3 Jan met Marieke aankomst 17.30 met Martin Air op Hugharda gaf na aankomst direct al een verrassing; canon camera weg en toestel ook alweer weg. Vermissing opgeven in Lost & Found, je weet maar nooit en op zoek naar een hotelletje Captains Inn in de Marina waar we end vanmde week ook zoude aankomen met de Lyra. Daar krijgen we de keus om smorgens om 2.30 klaar te staan voor een konvooi van autos,bussen vrachtwagens om door te reizen naar Ismaylia;7 uur rijden onder bewaking van politie.

4 Jan aankomst 10.00 bj de Lyra, gelukkig alles oke behalve dat de plaatselijke kokkels een aanval hebben gedaan op alles wat zich in het water bevindt met of zonder antifouling, dus anker ketting was 10 cm bezet met slakken van een hardheid die best schokbeton genoemd mag worden. Hoe zou het onderwater schip er dan wel niet uitzien. Moter laten draaien en schroef in zijn werking gaf weinig effect; duiken dus: blijkt de schroef en roer eigenlijk het hele schip vol te zijn gegroeid met dikke lagen schepdieren,hard als beton! Het lukt mij na 10 x duiken alleen de schroef te ontdoen van dit geweld want het water is steen koud en de noorderwind voelt nog kouder aan. Ik heb een uur onder de warme douche gestaan en heb geen andere keuze dan een duiker te zoeken om deze KLUS te klaren. Om 18.00 hoor ik dat de pilot om 9.00 uur op de kade zal staan en het is inmiddels donker dus de duiker komt ook niet meer. De Eyptenaren zijn zonder meer hulpvaardig immers de verdienen snel geld teweten dat 500 Epounds gedeeld door 6.7 80.-- euro maand salaris is. Deze dag is om en we hopen dat we morgen vooruitkomen met al die aangroei!
5 jan. donderdag vertrek inderdaad om 9.30 met een norse Pilot aan het roer en de moter op 3000 toeren vraagt hij of hij harder kan, hij wil 5,5 kn halen en nu op bijna maximum toeren halen we net aan 4.5 kn! Normaal 7,5; dat gaat dus een lange tocht worden, verwachte aankomst is 17.00 uur. Na het bittermeer gepasserd te hebben komt ons een vloed stroom te gemoet met een gang van 3 kn, nu moet ik de moter wel full power geven 4000 toeren, komen we met 2,5 knoop tegen de stroom in en slopend langzaam naderen we Port Suez waarbij een ander jacht ons voorbij vliegt, wordt de pilot ongeduldig want hij moet ook weer met de auto terug naar Ismailia. Om 21.30 leggen we aan op een first plek en worden allerhartelijks ontvangen door FELIX agengy met de vraag waar we zolang zijn geweest. Hij wil direct helpen om de balast van de romp te bikken. Nu slapen.

Vrijdag 6 jan: Mijn vader is jarig 1914-1993 we maken er een feestdag van maar mariek heeft het moeilijk met keel en darmen. De duiker, blijkt de zelfdeman te zijn, gaat onderwater maar blijkt er oude zuurstof in zijn tank te zitten en komt doodmoe en hijgend weer boven water; zegt dat de kiel schoon is gemaakt!, maar de rest nog zit: dus ik ga weer te water om de koek er af te bikken. Om 12.00 uur kunnen we weg nadat we nog wat wortelen, aardappelen, brood, snijbonen voor 10 E hebben aangeschaft. Tussen de containerschepen en tankers manouvreren we ons naar het zuiden met oplopend briesje van 20 k naar 35 kn,komen we om 18.00 uur aan op een mooie ankerplek bij Ras Matarma 300 mtr uit de kust op 3 meter gieren we die nacht rond ons anker met GPS ankerwacht aan en komen slecht deze eerste nacht door; we slapen allebei weinig en van een feestavond van pa is het niet meer geworden.

7 Jan zaterdag; 6.00 uur hijs ik het grootzeil om vervolgens het anker te willen lichten, slaat de giek tegen mijn hoofd! beginners foutje, stom en met hoofdpijn stuiven we weer de Rode zee op 32 bfr en 8 kn. De autopilot doet het fantastisch en test ik hem uit op windvaanstand op een binnen-de-windse koers; dit geeft de Lyra vleugels; het lijkt Eduardo van Vianen wel in zijn laser, zo vlinderen we de scheepsvaart route over en doen we 6 uur x 9 mijl 54 mijl en dicht bij onze einbestemming Ras Gahreb, blijkt dat we tegen een mijnen veld aanzitten en Mariek het Spaans benauwd krijgt en verwacht elk moment een ontploffing. Onder de Engelse Kust zijn we ook al eens doelwit geweest van de Marine, dus nu is het lange tijd muis stil aan boord. Na ieder 15 minuten de gps positie te hebben na gekeken komt ze opgelucht weer boven het luik met de mededeling dat we veilig moeten zijn! Nu doemd zich het probleem op van ankerplek op lager wal. Zeilend langs deze plek weet ik mariek er van de overtuigen dat we met een branding met 2-3 meter hoge golven niet voor anker kunnen en er niets ander opstaat dan de hoge wal weer op te zoeken aan de andere kant van de Rode zee. Het is nmiddels 16.30 en de zon gaat onder. Tussen boorplatvorms en wederom de scheepvaart route te kruisen komen we aan bij El Tur; Deze anker plek is prima en met de nodige voorzichtigheid en met schijnwerper weten we een zandbank te ontlopen en gooien we na 14 uur het anker in 3 meter water, slapen.

eten: ja dat doe we ook, voornamelijk opgewarmde witte bonen en ik mocht maximaal met 3 porties witte bonen gedurende deze week bij mariek mee aankomen en nu na 2 dagen heb ik dus mijn krediet al verspeeld, ander menu.

Zondag 8 Jan. Van El Tur naar Abu Tig de marina van El Gouna en onze eindbestemming.
We slapen uit dus vertrek om 9.00 uur nemen we het rif vlak voor de haven iets te krap en op 2 mtr water moeten terug naar de haven om de weg weer op te pakken zoals we ook gekomen zijn. Met moter bij lukt het om tegen de wind in dit duikparadijs te ontlopen en waar ook zeilschip zichtbaar boven op het rif staat ter afschrikking; de diepte meter gaat op en neer van 3 meter naar 80 meter maar volgens kaart moet het 20 meter en meer zijn. De scheepvaart route passeren we voor de derde keer en wijken uit voor een tanker om de juiste gps positie te pakken om het Tawill kanaal in te kunnen steken. Marieke neemt een foto van de golven van 4-5 meter en met een zeker ontzag nemen we afscheidt van dit stukje Egypte waar het altijd bfr 30+ schijnt te waaien. Het Tawill Kanaal ziet er chaotisch uit mits je maar houdt aan de gps posities dan ga je het allemaal begrijen als je het ziet(JC). Dan denk je de wind neemt ook af nou onder de kust inzicht van de haven nou dat werd zo veel zelfs dat mijn ijsmuts van mijn hoofd waaide! Zonder zeil gaan we met de moter op 4000 toeren op een oor de haven in waar Nederlandse van de Vasco Dagama rally ons staan toe te zwaaien. Het is gelukt de eerste trip is veilig verlopen en mariek is blij; keelpijn verdwijnt, darmen doen het prima ( komt van de eieren denkt ze).

Maandag 9 jan. zonnen en romp verder onslakken,lekker eten en Hotellen en klaverjassen; vakantie dus!!! tussen vele touristen zijn we een bezienswaardigheid en vragen Hollanders hoe lang we al weg zijn: 4 jaar, waarna we ze zien denken wat een bofkonten, waar doen ze het van of hoe kan dat nauw! We genieten er van en doen ng een Hotelletje waarbij Marieke verliest en de stemming onder druk komt te staan! Met klaverjassen staat ze voor... dus zo bljft alles weer in evenwicht voor vandaag: het is vertrek dag 10 Jan

Dus tot zover deze eerste week met mariek, vanavond komt marjan en gaan we 2 weken door Egypte alle Unesco objecten zien die je wel eens in je leven gezien moet hebben. Piramids, Museum Cairo, Luxor, dal der drie koningen, aswandam. Dit wordt een vlieg-trein-bus reis want met een huur auto kost het snel $500 en moet je in konvooi rijden!en zo kost het ongeveer 150 euros

Tot volgende week 17 jan voor volgend verslag

Cees