Pirate Alley deel 4: De vermissing van de Blue Sta

Beste allemaal,

Ja, jullie lezen het goed in de kop; gelukkig niet de LYRA
maar wij, Hans en ik hebben het er maar zwaar mee: The Blue Star met 2 vrouwen en 2 mannen zijn spoorloos, dit Amerikaans Kits getuigt schip heb ik reeds eerder ontmoet bij Ras Banas in 35+ kn wind gierend om zijn anker en die we door deze bries helaas niet beter konden leren kennen, met deze pracht mensen zijn we samen vertrokken uit Aden om steun en hulp aan elkaar te hebben en nu zijn ze spoorloos verdwenen midden in het gebied van de ergste piraten, pseudo vissers en knalhard varende Somalisische smokkelaars; wat een wereld!

Nu kan ik jullie wel alvast verklappen dat wij in deze week (dus zonder The Blue Star) 4 prachtige dagen hebben gehad in Mukalla, een piep klein vissers Rasje waar we alleen voor anker lagen en de boot hebben kunnen schoon maken van de kokkels, want we liepen nog maar 4.5 kn met 3000 toeren en voltuig zonder wind. Dit alleen koste ons 500 liter diesel over 350 mijl. Nee alleen maar goeds over Mukalla behalve dat de agent veelste duur was en ook voor ons geen uitstapje kon regelen bij de immigratie naar het Unesco Object Shibam, dus eigenlijk voelde we ons een beetje genaaid voor $100.--, maar de eenarmige visser maakte veel goed en hebben we een oversteek gemaakt van 56 uur over 350 mijl. We zijn dus nu in een heeeeeel ander land: OMAN (met hoofd letters) OMAN is DE HEMEL! Ja zo voelt het hier aan, de mensen, het klimaat, de properheid, de veiligheid, de gebouwen, de straatverlichting (het lijkt Belgie wel) en de witte mooie gebouwen, alles is hier perfect zoals je in DE HEMEL mag verwachten. Het is ook de tweede keer dat we verrassend worden geconfronteerd met een groenlandschap alla Nederland op zijn mooist in April-mei nou dat is hier in Juni-Juli en Augustus ook zo; je geloofd het of niet maar dan is alles groen, barts het van het water en watervallen en uiteraard veel touristen vanuit Dubai etc in een woord SCHITTEREND en zou De vakantie bestemming moeten zijn van Transavia want het is dan ook hier slechts 20-25 met een warme douche (regenbui) iederedag. Kortom na 3 dagen vinden we beide dat we in de hemel zijn en het is hier zelfs beter dan in NL!!!

Vervolg van onze spannende overtocht van de Pirate Alley: Vermissing van The Blue Star:

Ik ben plotseling met mijn verhaal gestopt: in de holst van de nacht met een vollemaan waarbij ik een rode flikker boei zag aan de sb kant>.........The Blue Star had de landzijde dus ook bakboord (in het engels Starport side = lekker verwarrend allemaal)
gekozen voor zijn route dus was zegge 2 mijl van de LYRA verwijderd toen ik de keus had gemaakt om stuurboord rechts de zeekant te kiezen, de zee was heel rustig en al motorzeilen vaarde ik eigenlijk op de brede strook licht vaan de maan, dan kon ik ver vooruit zien ingeval van visjerrycans want een tweede keer in de netten zou ik niet kunnen duiken wegens het verlies van de duiklamp; geen licht geen zicht. Het lijkt allemaal goed te gaan tot ik plotseling witte cans op me af zie komen en het fluoriserende water om me heen begint te ritselen en flitsen zoveel dat we beiden als versteend staan, jezus of allah we zitten toch niet weer in de netten! Hans steekt nog snel een shagie op en ik ren naar mijn mes, hoe eerder ik de boot stil heb en die touwen weg snij dan kan ik nog voorkomen dat ze in de schroef komen. Ik zie de vislijn, gelukkig geen net, de pikhaak zit vast geklempt tegen de mast en de vis haak heb ik bij de vorige netten actie helaas verloren, de pikhaak moet wel lang genoeg zijn en ik leg vlak op het dek om de lijn die tegen de kiel aandrukt en dan rechtsom onder de boot doorloopt, om hem te haken, na 5 pogingen lukt het nog niet; wat nu? Hans, stuurt de boot in de wind en legt hem stil en vaart zelfs achter uit en keert om terug naar waar we vandaan komen; niet de schroef gebruiken maar we doen dit alles op het zachte briesje en zo zeilen we (denken we) uit de netten. Na 5 spannende minuten komen we tot bezinnen en realiseren dat we het weer op geheel eigenkracht moeten doen zonder duiklamp dan maar nog een poging wagen; eerst The Blue Star melden dat we weer in de netten zitten, zij blijven inmiddels ook wijzer geworden een beetje verder uit de buurt. Ik pak een stuk val van de genua en kom zo diep hangend over boord zelfs met mijn hand in het water + de pik haak van 2 meter weet ik de lijn te haken, gelukkig nu hup naar boven trekken die lijn en het mes doet de rest. Dat is een; nu achter; die hele zooi van wel 2 soms 3 kilometer lijn, jerrycans en netten zijn we van verlost en de rest die voor ons is los gesneden is ook weer terug geveerd. De hamvraag was nu of er ook touw in de schroef of netten in de schroef zou zitten; ik durf haast niet de motor in zijn vooruit te zetten maar JA hij doet het we gaan weer vooruit....Toen hebben we tegen alle regels in een biertje genomen want dit was geluk hebben! We hebben een engelbewaarder en worden we nog gelovig ook en dat hier op de meest beruchte Pirate Alley van Yemen. We varen verder buiten de 20 mijls zone en zoeken Blue Star weer op op de vhf 77 maar zij zitten toch nog behoorlijk onder de kust. Tot we om 04.30 uur van hen een onheilsboodschap horen; hun schroef werkt niet meer! Ze gaan duiken om te zien wat er aan de hand is, we zoeken ze op en wachten een halfuurtje en zien de onderwaterzaklantaarn bij de schroef maar Jim ziet niets bijzonders maar hij doet het niet. Larry de schipper heeft gewoon motor in zijn werk; dus de schroefas moet gebroken zijn!! KAN DAT OOK NOG, wat moet je dan niet reserve meenemen!!! Ja wat doe je dan, allereerst zorgen dat we bij elkaar blijven en ik stel voor om een tros over te brengen. Larry overlegd en tegen 07.00 uur als het licht is brengt larry een 300 meter lange sleeplijn over, met beide zeilen vol op en motor op 1800 toeren maken we toch 5 kn de goede richting uit naar Mukalla en uit het Piraten gebied. We zij nog geen 30 minuten zeilen en motorend richting de kust aan het gaan of daar komt zo'n piratenboot met giga snelheid op de LYRA af; Ja nu zijn de peren vanzelf helemaal gaar, wij slepen en kunnen geen kant op en Blue Peter is lam aan een touw. Nu is het gebeurt met de koopman en bemanningen!!, we kunnen alles wel overgeven aan deze meestal straatarme Somaliers. Zij komen op een afstand van 100 meter en varen gelijk op, ik zit klaar met mijn propperschitter onder de kussens, Hans heeft het Seinpistool droog geoefend en weet hem open te krijgen en kan hem laden, we zullen onze huid duur verkopen; reken maar! We hebben 3 verdedigings linies: 150 meter hagel en 12mm loodkern om de motor of gaten van 1,2 cm in de romp te schieten, de .357 voor 100 meter afstand en daarboven overheen de Russische rode seinkogels 1.5/10 cm roodkruit; nou dat wil wel wat veroorzaken. Tenzij de tegenpartij een AK 47 of Kalysnikofs heeft dan geven we ons over en..... wij beginnen niet....... wij zijn beleefd tenzij zij aan boord willen komen: dat is bedreiging en art 1 van de Amerikaanse grondwet zegt dat je je lijf en goed mag verdedigen met alle middelen.

We zijn best gespannen; de 4 mannen roepen ons aan of we eten hebben, water hebben, benzine hebben en uiteindelijk of we vis willen.. nou dat klink goed, ik zie er met the "never-fly-away- hoed toch best wel een beetje op zijn hoede uit waardoor de stuurman en de brutaalste niet dichter bij durft te komen en blijven ze eigenlijk op schotsafstand met ons mee varen. Het gaat goed, deze ontwikkeling is positief zeggen we beide tegelijk. Nu van ze af zien te komen en wijzen op onze sleep dat wij niets kunnen en willen; waarop ze naar de Blue Star kijken en het begrijpen; ze moeten bij de The Blue Star zijn en draaien om en ik neem nog wat foto's want geweet maar nooit en roep larry op dat ze water willen en benzine waarop Larry ze inderdaad water geeft en nog wat babbelen maar ook zij moeten voelen dat we heel gespannen zijn. Zeker Jim en Peggy en Cathy staan ook doodsangsten uit. Larry is meer het koele Mid -West Chicago achtige koelbloedige type en doet wat ze vragen waarop er verder ook op deze (vissers) bootbemanning niets valt aan te merken. WE ZIJN BLIJ EN OPGELUCHT, weer een probleem even over maar wellicht roepen ze hun maatjes op slechts 6 mijl uit de kust nog op!. Zo varen we over een kalme zee naar de kust. Na een slaap van 3 uur wordt ik wakker met het idee dat er 2 zaken moeten gebeuren: 1. de Coastguard als die er al bestaat moet geinformeerd worden dus ik roep via vhf ch 16 op voor assistentie. Verder de dieseltank slinkt te snel en zo halen Mukalla nooit, we moeten wind hebben zsm dan kan de tros los en zeilen we in iedergeval verder en hebben we meer manouvreer ruimte en kans tegen mogelijke nieuwe aanvallers, Op Ch 16 volgt een antwoord van een schip dat vreemd genoeg zegt dat hij 400 mijl verder is en de boodschap zal doorgeven aan Port control Aden. Ik krijg ook een persoon zonder indentificatie luid en duidelijk door en vraagt om onze positie; Ja wat moet ik daar nu mee, het kan wel een walpiraat zijn en stom genoeg geef ik mijn positie door en hoor niets meer van deze gast. We vermoeden kwaad in het spel. Aden control roept inderdaad op maar kan mij niet horen we zitten op 250 mijl afstand en mijn vhf werkt zegge 30 mijl. Mukalla komt ook door maar deze beste man zegt eerlijk dat hij geen middelen heeft om te helpen, dus we moeten het zelf doen...dan....... komt er om 14.00 uur een termiek briesje van 11 kn en we stellen aan Larry voor om de tros te lossen. Dat is sneller gezegt dan gedaan, we kunnen hem niet zo maar los gooien maar larry moet op ons inzeilen en met zijn ankerlier deze loodzware tros binnen draaien. Dat duurt 1 uur, om 15.00 zijn we los en zeilen we weer richting de piraten dorpen aan de kust, we moeten die kaap om en dan nog 80 mijl naar Mukalla, dan zijn we veilig!! The Blue Star is een fantastische motorzeiler maar zeilend zonder motor is de zeilhoek 65-75 graden en gaan wij 35-45 aan de wind, dus zien wij Blue Star vanaf het vertrekpunt 2 uur later weer precies bij de zelfde plek terecht komen door de stroom vanwaar hij of beter gezegd wij waren vertrokken, wij halen net de kaap en inmiddels is het donker; ik maak nog een klap naar zee om vrij te komen van vissersnetten en lopen zeer vermoeiend een wacht en raken The Blue Star kwijt!!! Wat nu terug of door? We roepen hem op en larry geeft aan dat hij zeilend Mukalla gaat halen en dat geeft ons het gevoel dat hij alles onder controle heeft. We komen s'morgens in Mukalla aan en zijn blij dat we het zonder verdere kleerscheuren hebben gehaald en berichten jullie van onze overtocht. Na 2 dagen heb ik nog met vhf kontact met larry maar geeft geen positie of situatie op, dus we weten niet waar hij zit. Nu 3-4 dagen verstrijken en ik geef Mukalla Portcontrol nog eens het verzoek om hem op te roepen maar ook niets, geen reactie meer; THE BLUE STAR IS VERDWENEN, GEKAAPT, VERGAAN WE WETEN HET NIET.

Zondag zijn we s'morgens uit Mukalla vertrokken om 10.00 uur en hebben de hele tocht naar Shalala gemotorzeild met een gemiddelde van 6 kn en zo bereikten we Oman Shalala dinsdag om 19.00 sávonds in de verwachting dat The Blue Star door was gezeild naar Shalala want zijn bemanning had fixed tickets op 4 april vanaf Bombay en zij wilde haast maken. GEEN BLue Star, ook de port control wist van niets: DUS THE BLUE STAR IS VERMIST. Zullen we een oproep uit laten gaan; eerst LO vande VDGR bellen, misschien weet hij toch wat.

Vandag vrijdag 23 maart om 10.00 uur krijg ik de Mistral Gertruide eindelijk aan de lijn met de verlossende boodschap dat The Blue Star in een kleine vissershaven ligt, zijn scheg stuk is door onvoorzichtig handelen en zijn schroef en dus verbindingen allemaal zijn stuk. Zij zijn in prima conditie en zijn zelfs naar Shalala gevlogen en zouden misschien wel met de LYRA mee willen en kunnen varen.

Dus gelukkig, Geen vermiste Bluie Star meer wel een deelnemer (tijdelijk) uitgevallen!

Nu Hans zondag van boord gaat sta ik voor een keus; of hier op de wal met de LYRA en ook naar huis vanwege geen wind op de oceaan (de overstekers die we tot nu hebben gesproken hebben 80% moeten motoren) of wachten op de VDGHR groep tot ongeveer 4 april dan met hen aan de oversteek beginnen naar Bombay.

Ik weet het nog niet en heb het verzoek bij de haven authoriteit neergelegd bij de baas Bart Noordloos van Gemeren (hollandser kan het niet) om met kraan op vaten gezet te worden en dan eind augustus weer met de SW monsoon naar Galle- Maylasia te zeilen onder wind condities van 25 kn. ipv 1200 liter diesel te verstoken en met risico dat de VOLVO er de brui aan geeft, 13 dagen continue aan is een aanslag op alles dus ik ben in hevige verwarring en zaterdag horen jullie de ontknoping hiervan; dus nog 2 nachtjes slapen!

Overigens verloopt dit slapen ook niet ongestoord want vanancht sloeg de wind om naar NW en lagen we op 1 meter van een vissersboot af, anker op en verleggen in bfr 20, geen probleem en ankeren hoort er bij. Ervaring heeft Hans hiermee gisteren ook opgedaan toen hij het anker liet slippen terwijl er nog 5 meter opzat waardoor het touwtje brak en de hele lijn 60 meter roestvrij ketting overboord ging!! Verlies ik mijn tweede ankerset notabene
Ja en wie moet hem ophalen,ben ik 3 uur aan het dreggen geweest om uiteindelijk het middelste deel aan de haak te krijgen en heeft hans hen verder weer aan boord gebracht... veel werk en we waren wel toe aan een uitstapje naar Crown Plaza Hotel voor een biertje en bere hamburger. We sliepen dus om 21.00 uur zo diep dat we de wind schifting niet hoorde en wederom een Amerikaans schipper ons wakker maakte omdat we tegen de wal zouden waaien. Bedankt.

Het is ook in de havens extra opletten geblazen.

Vandaag naar 2 UNESCO objecten geweest, allemaal indrukwekkende opgravingen van een tijd van 500 j v Chr in een omgeving die nauwgezet door de Omaniers wordt geconserveerd, mooi land en totaal anders dan alle andere die we tot nu hebben bezocht, klasse en alles nieuw


Zo dat was dan de ontknoping van onze overtochten tot heden vanaf Aden 700 mijl veelal gemotord en mooi weer, we genieten van deze bijzondere reis en laak ik jullie in detail mee ervaren wat er zoal gebeurd,

allemaal bedankt voor jullie spontane reacties en zaterdag horen jullie of we hier blijven voor 6 maanden of doorgaan naar India vasco da Gamma Town bij Goa Pianji Port


Ciao Cees