4 November Port Said

Na vertrek uit een onweer- en regenachtig Beirut om smorgens om 08.00 uur wilde eerst het groot zeil niet uit de mast en deed de snelheidsmeter het ook niet (slakje tussen propeller) waardoor de automatische stuurautomaat dus ook niet aan fijn getuened kon doen: kortom een warrig vertrek maar weldra draaide de wind naar NW 24 kn en lag ik op koers 217 Port Said met een puntje genoa en de kluivert en groot zeil half liep ik al snel 8.5 kn. Om circa 24 uur viel de wind weg en werd het moteren tot 6 uur,de verdere dag gezeild en de laatste uurtjes met motor bij om de haven nog voor het vallen van de nacht te halen om 18.00 uur... dat lukte dus niet en moest een pilot en ch 12 helpen om binnen te komen; door de vele schepen en stadslichten en toegangskanalen was het mij onmogelijk om hieruit iets te kunnen kiezen en en nacht op zee leek me ook niks dus uiteindelijk werd het 22.00 dat ik voor anker ging voor een zgn marina (ioen riool)en giga Mosk en het licht om 23.00 na 2 biertjes uit deed: 235 mijl in 37 uur. Dat was maandag 31 oktober dus. Het is nu vrijdagmiddag 4 nov 15.00 uur en de week zit er op. De VSGR groep heeft vandaag de Goveneur op visite gehad, dus iedereen met pet en blauwe VDGR shirt op de foto. Lo en Nagib (Felix agent) doen er alles aan om het tot een succes te maken. Dinsdag ben ik verkast van de Mosk naar de Customs haven waar nu iedereen naast elkaar ligt en verdere uitwisseling met elkaar aan het doen zijn om de te volgen route en excursies samen te bepalen.

Woendag: het contact van Roy in Gaza Palestina zag het helemaal zitten dat ik over zou komen dus in de auto 5 uur rijden naar Rafah de enige grensovergang met Egypte en Palestina en pas sinds 6 weken open na vele jaren ....dus daar was het een rotzooi van krioelende mensen die vooral naar Palestine wilde om familieleden te zien na jaren. Na de Palesteinse douane te hebben gepasseerd werd mij verteld dat de grens op last van Sharon voor 5 dagen dicht ging! (einde van de Ramadan schijnt de Arabier extra gevaarlijk te zijn voor de) Ja dat ging natuurlijk niet dus nietanders dan maar de chagguer snel bellen om we weer op te komen halen rn dys weer terug door de beijde douanes met alle drukke nerveuze mensen er omheen, een NL paspoort wordt wel met aanzien behandeld en lukte dit dan ook zonder problemen. Wel weer 5 uur terug door de dessert (25 gr lekker toch)en was deze dag en $100 voor niets geweest. Fotos van Japanse brug en Nomaden en natuurlijk zand en zandbergen volgen nog om een indruk te krijgen van deze omgeving die wel in ontwikkelijk is met vakantie resorts en maakten toch nog wat goed: Volgende week donderdag en vrijdag weer proberen als we tot zaterdag of zondag in Ismailia blijven liggen, Ik zal die order binnen halen.

Fransman;
direct bij binnenkomst werd ik allerhartelijkst verwelkomd door nr 26 Jean oftewel Jan zoals ik heb stug noem, nou we kunnen het prima met ellaar hebben en zijn de enige solo zeilers hetgeen de Gouveneur o.a. en vele anderen deed afvragen hoe je daan slaapt. Welnu de radar bepaald hoelang je zonder problemen een dutje kan doen van bv 1 uurtje immers jij vaart 8 kn en tegenligger zit op 25 dat geeft dus al circa 34 mijl en het rader ziet tot 36 mijl dus binnen 45-min zit je redelijk veilig.

Egypte:
de eerste indruk is very arabisch en veel gesluierde vrouwen welke dus getrouwd zijn en je niet mogen aan kijken en laat staan een hand geven, De vrouwen met hoofddoekjes in vaak vrolijke kleren zijn dus nog vrij en zoeken een partner (of juist niet)
Internet is hier maar op 2 plekken te vinden dus ook dat helpt de voortuitgang nog niet helemaal. De Koran wordt alle avonden gelezen en andere boeken worden terkennisname wellicht gelezen maar een andere mening er op na houden lijkt mij hier gelijk te staan met verstoting of tewel zelfmoord.

Nomaden; in de desert vindt je veel zgn gras en takken hutjes met een geit misschien een koe maar eigenlijk niets anders dan leven van hetgeen de woestijn te bieden heeft, struiken, en mijgod wat er wel is te vinden. De chaffeur (veiligheids agent) vertelde dat het hun bewuste keus is en heel gezond zijn en vooral un hun waardigheid moeten worden gelaten hetgeen ze mede tot uitdrukkig bergen door schitterende gekleurde kleding te dragen dit in tegenstelling met de Egyptenaren veelal westers is. Ook nog een bruidje gezien maar alles kon helaas niet worden gefotografeerd netzomin de grensposten en de vele checkpoints van leger en politie.

Tot zover weer even indrukken vanuit een winderig Port Said 22 gr

Cees